Maart 2018

Voedselbank viert ‘helaas’ tienjarig jubileum – Vrijwilligers in het zonnetje gezet door Kookclub Het Kompas

Voedselbank viert ‘helaas’ tienjarig jubileum – Vrijwilligers in het zonnetje gezet door Kookclub Het Kompas

 

BLADEL – De Voedselbank in Bladel bestaat tien jaar. Normaal gesproken zou dat reden genoeg zijn voor een uitbundig feest maar dat ligt bij de Voedselbank toch net iets anders. Liefst zouden zij vandaag nog zien dat hun diensten niet meer nodig waren; dat iedereen zijn dagelijkse boodschappen in de supermarkt kon doen. Zover is het nog niet en dus grijpt voorzitter Kasper Touwen de gelegenheid aan om ‘zijn’ vrijwilligers in het zonnetje te zetten.

Droevig
Tja”, zucht Kasper, “Het lijkt zo mooi, een tienjarig bestaan. In dit geval is het eigenlijk best droevig. Het betekent namelijk dat in de gemeente al tien jaar mensen zijn die, om welke reden dan ook, behoefte hebben aan ondersteuning, die niet wekelijks zelf hun boodschappen kunnen doen omdat ze daar geen geld voor hebben. Wij helpen ze graag maar nóg liever zouden we zien dat ze zichzelf weer kunnen redden en onze hulp niet meer nodig hebben. Dan grijpen we het jubileum maar aan om eens terug te kijken op het afgelopen decennium en onze vrijwilligers te bedanken.”

De start
Laten we bij het begin beginnen. Zo ergens rond het jaar 2006 begon Ruud Meijer met een voorzichtige opstart van de Voedselbank. “Ik wist dat er een Voedselbank in Eindhoven was en ik vond het vreemd dat die er in Bladel of omgeving niet was. Armoede houdt toch niet op bij de stadsgrenzen van Eindhoven? Ik had al een zorgboerderij op mijn terrein en dacht dat die deelnemers heel erg geholpen zouden zijn als ze zich in konden zetten voor een ander. In mijn beleving ga je je beter voelen als je hulp kunt geven; altijd beter dan hulp te krijgen. Ik ben gaan praten met de Voedselbank in Helmond en van lieverlee kwamen de eerste cliënten. Ik kreeg mijn levensmiddelen van Eindhoven en zelf zocht ik naar leveranciers in de omgeving. Die sprak ik mondjesmaat aan want in het begin waren er nog maar drie gezinnen. Dat is enorm gegroeid en al snel kon ik het niet meer alleen af.”

Harrie en Lia
In 2007 sprak Ruud Harrie Verheggen aan. “Ik wist dat hij het hart op de juiste plaats had en dat hij echt iets zou kunnen betekenen. Ik heb nog nooit zoveel gelijk gehad. Ik vroeg hem, hij vroeg bedenktijd, ik zei: ‘Bedenktijd is prima, als je daarna maar ja zegt’. Dat deed hij en met volle overgave heeft hij zich erin gestort. Ik was bijvoorbeeld geen held in administratieve zaken en dat werd al snel van me overgenomen. Onder andere door Lia Yavuz die zich spontaan aanmeldde. Ik had me geen betere start kunnen wensen; wat hebben zij veel betekend voor de Voedselbank. Een geschenk uit de hemel, zo noem ik ze. Al snel ontstond er een groep vrijwilligers die elke week de pakketten samenstelt, voedsel ophaalt bij de winkel, zich inspant voor extra inzamelingsactiviteiten en nog veel meer. Een groot compliment aan hen is op zijn plaats.”

Predicaat ‘groen’
In 2008 werd de Bladelse vestiging van de Voedselbank ingeschreven bij de Kamer van Koophandel en vanaf dat moment hebben de vrijwilligers zich ervoor ingespannen dat ze de benodigde certificaten behaalden. Kasper: “We moeten aan verschillende eisen voldoen omdat we met voedsel werken. Op zekere dag kwam er een dame van de Nederlandse Voedsel- en Waren Autoriteit. Ze had een klacht gekregen dat er een blik bonen uitgedeeld was dat over de THT datum was. Nu weten we allemaal dat je ingeblikt eten zéker dertig jaar na datum nog kunt eten maar het was tegen de regels. Dat wist zij ook maar ze had de klacht aangegrepen om eens een kijkje te kunnen nemen in onze organisatie. Ze was méér dan tevreden. In 2014 kregen we het felbegeerde predicaat ‘groen’. Niet in de laatste plaats omdat Harrie voor ons een geconditioneerde bestelbus had weten te regelen. Ongekend hoeveel werk hij daarvoor verzet heeft. In dit soort gevallen, kende hij de betekenis van het woord ‘nee’ niet. Hij ging maar door en met resultaat, dat moet gezegd.”

Elkaar vooruit helpen
Tijdens de crisis nam het aantal gezinnen toe. “Op de piek moesten wij 105 gezinnen van levensmiddelen voorzien. Dat werden er 25 minder toen Bergeijk een eigen uitgiftepunt opstartte. Inmiddels zitten we op 40 gezinnen die wekelijks hun pakket komen halen. We kunnen ze elke week van voldoende levensmiddelen voorzien omdat we veel lokale leveranciers hebben. Zo vriest Jumbo Dick van Gerwen al het vlees dat in verband met de THT-datum niet meer verkocht mag worden voor ons in. Het komt soms voor dat we van andere leveranciers zoveel krijgen, dat we dat doorsluizen naar andere Voedselbanken. Dat gebeurde onlangs ook met de pallet ingevroren stokbroden die we kregen, het waren er zóveel, daar konden we veel mensen blij mee maken. Zo helpen we elkaar vooruit. Enerzijds omdat onze cliënten het nodig hebben maar ook om voedselverspilling tegen te gaan. We gooien met z’n allen in Nederland per jaar 4,6 miljard euro aan voedsel weg. En voedsel wéggooien, is wel het laatste wat we doen.”

Etentje
Om de vrijwilligers te bedanken wilde het bestuur iets voor de vrijwilligers doen maar een etentje vond het bestuur niet passend. “Hoe kun je geld uitgeven aan jezelf dat anderen je gegeven hebben om voedsel voor de cliënten te kopen?”, vraagt Kasper zich af. “Toen kregen we een prachtig aanbod van Het Kompas; hun kookgroep wilde een keer iets doen voor anderen en zij hadden de vrijwilligers van de Voedselbank uitgekozen om voor te koken. Zo werden ze toch – geheel verdiend – in het zonnetje gezet en kunnen wij ons geld aan onze cliënten besteden.” Zaterdag 17 maart werden de vrijwilligers allerhartelijkst ontvangen en genoten ze van een heerlijk diner. Namens de vrijwilligers gaat de duim omhoog voor de kookclub van Het Kompas.